Geschiedenis grondprijzen

In Nederland liggen de grondprijzen uitzonderlijk hoog als u dat vergelijkt met grote landbouwlanden elders in de Europese Unie. Die hoge prijs is het gevolg van schaarste. Het aanbod is beperkt en de vraag is groot. Die schaarste aan grond zorgt bij agrarische bedrijven als melkveehouders en akkerbouwers voor een enorm beslag op het vermogen. Grond is voor die sectoren immers een noodzakelijk productiemiddel.

Het deel van het totale land dat voor agrarische doelen wordt gebruikt, is in de laatste decennia met bijna 4% gedaald. Tussen 1996 en 2010 heeft de landbouw ruim 86.000 hectare ingeleverd. Het grootste deel daarvan is gebruikt voor bebouwing. Zo’n 8200 hectare werd gebruikt om meer ruimte aan bos en natuur te geven.

Het Landbouw Economisch Instituut van de Wageningen Universiteit berekende in 2008 dat de Nederlandse landbouw de komende 30 jaar nog eens 60.000 tot 100.000 hectare moet prijsgeven voor woningbouw, nieuwe wegen en voor omvorming tot natuurgebieden. Landbouworganisaties zijn bang dat dit om veel meer grond zal gaan.

De prijs voor landbouwgrond is per regio erg verschillend. De ligging, de potentiële opbrengst en ontwatering spelen daarbij een rol. Maar vooral de toekomstige bestemming van de grond bepaalt de prijs die ervoor wordt betaald. De prijs van grond die te koop wordt aangeboden in de buurt van bedrijven en woonkernen die willen groeien, wordt behoorlijk opgedreven.